Wynalazca polski, pianista, kompozytor i pedagog (1876 - 1957).
Przez szereg lat (aż do śmierci) mieszkał w USA.
Bardzo wcześnie rozpoczął naukę gry na fortepianie i już jako ośmiolatek koncertował w Warszawie, jako dziesięciolatek grał w Europie, a rok później także w USA.
Tam też, po dokonaniu jednego z pierwszych w historii fonografii nagrań w studio Thomasa A. Edisona otrzymał od niego zdjęcie z dedykacją: "Mojemu znakomitemu koledze – Thomas A. Edison..."
Dzięki stypendium Alfreda Corninga Clarka, w latach 1888-1894 studiował w Berlinie.
W roku 1894 roku uzyskał I nagrodę na konkursie imienia Antona Rubinsteina (którego był uczniem) w Hamburgu, na którym wykonał jego Koncert d-moll op.70. Sukces ten pozwolił mu na liczne, cieszące się wielkim powodzeniem, występy m.in w krajach skandynawskich, Anglii i Rosji.
W 1926 roku otrzymał obywatelstwo amerykańskie. W 1924 roku założył Curtis Institute of Music w Filadelfii, którym kierował do roku 1938.
Karierę pianistyczną zakończył 19 stycznia 1946 roku, recitalem w Carnegie Hall.
Był również kompozytorem - tworzył pod pseudonimem Michel Dvorsky.
Znany jest również z wielu wynalazków: opatentował ich ponad 70, w tym wycieraczki do szyb samochodowych (wpadł ponoć na pomysł wycieraczek obserwując jednostajny ruch taktometru - instrumentu używanego przez muzyków do znaczenia tempa), pneumatyczne amortyzatory samochodowe, których twardość regulował sam kierowca (po raz pierwszy wynalazek ten zastosowała nowojorska policja, która dzięki niemu mogła łatwiej poruszać się swymi automobilami po dziurawych w owych czasach drogach Nowego Jorku), motorówkę oraz spinacz biurowy.
Innymi jego wynalazkami były: regulowany fotel dla pianistów, oraz wiele udogodnień mechanizmu fortepianowego zastosowane przez firmę Steinway 
