Polski filozof, psycholog, lekarz, publicysta i wynalazca w jednej osobie (1850 - 1917).
Urodził się w Radzyminie w rodzinie inteligenckiej - jego rodzice byli nauczycielami.
Po ukończeniu warszawskiego gimnazjum, wstąpił na wydział filozoficzno - historyczny Szkoły Głównej, ale ukończył je na wydziale nauk przyrodniczych i matematyczno - fizycznych.
Po studiach wyjechał do Lipska, gdzie na uniwersytecie otrzymał doktorat w roku 1873, za pracę z dziedziny psychologii i fizjologii ludzkiego mózgu i układu nerwowego. To wtedy zagłębił się w psychologię, eksperymentował z elektrycznością i elektromagnetyzmem. Od nich przeszedł do zagadnień parapsychologii, hipnotyzmu i elektrostatyki ciała ludzkiego.
Wykorzystywał hipnozę do pomagania tym, dla których konwencjonalna medycyna nie była skuteczną pomocą - z powodzeniem uwalniał pacjentów z okowów prześladowań nocnych, z niemocy mówienia o trudnych i skomplikowanych problemach psychologicznych. W swoich doświadczeniach poszedł jeszcze dalej - zaczął zgłębiać zjawisko telepatii, rozumianej jako przekazywanie myśli na odległość.
Był pierwszym Polakiem zajmującym się przesyłaniem obrazów na odległość.
Współpracował w zakresie fototechniki ze Szczepanikiem, który wówczas pracował nad płowieniem barw. W roku 1877 stworzył teoretyczne podstawy telewizji monochromatycznej, rozważając możliwości przekazywania obrazu złożonego z maleńkich punkcików - jego koncepcja opierała się na wykorzystaniu wynalezionej wcześniej fotokomórki.
Sformułował wówczas trzy punkty opisujące zasady działania telewizji. Skonstruowana przez niego kamera przekazywała sygnał pękiem kabli do ekranu zbudowanego z żarówek - zasada szeregowego analizowania i odtwarzania obrazów podana przez niego jest wykorzystywana we współczesnej TV.
Był również pionierem w dziedzinie telefonii. Odnosił sukcesy - najpierw wprowadzając do powszechnego stosowania mikrofon z opiłkami żelaznymi, potem termomikrofon i wreszcie udoskonalony mikrofon węglowy. Jego telefon demonstrowano na wystawach w Paryżu, Antwerpii i Warszawie.
Za swoje wynalazki uzyskiwał patenty, a te z kolei wzbudzały zainteresowanie świata zachodniego, a przede wszystkim wojskowych francuskich i władz poczty francuskiej - jego aparaty wdrożono do użytku i funkcjonowały we Francji aż do roku 1905.
Pod koniec swojego życia zajął się badaniem "mediumizmu fizycznego", jak wówczas nazywano psychokinezę, czyli zdolności oddziaływania na przedmioty na odległość.
Eksperymentował z medium Stanisławą Tomczykówną, uzdolnioną psychokinetycznie warszawianką. Wprowadzał ją w stan hipnozy, a wtedy dziewczyna poruszała przedmiotami lub podnosiła je samą siłą umysłu. On sam dokumentował seanse, robiąc zdjęcia, a nawet filmy 
