Korzeni tej gry towarzyskiej, ale i dyscypliny sportowej należy szukać w Azji.
Pierwsze wzmianki na temat dzisiejszej kometki pochodzą z 618 roku n.e. z Chin, Korei i Japonii.
Początkowo odbijanie lotki zrobionej z kurzych piór zarówno rękami jak i nogami, służyło głównie celom religijnym; dopiero znacznie później przekształciło się to w rozrywkę.
Oficjalnie badminton narodził się dopiero w II połowie XIX wieku w Wielkiej Brytanii. To wtedy Anglik John L. Baldwin włączył w nią dwie dziecięce zabawy: battledore i shuttlecock.
Pierwszy pokaz nowej gry ogrodowej odbył się mniej więcej w 1870 roku, w Badminton House - na dworze księcia Beafort, stąd obecna nazwa. Tam też rozegrano również pierwszy mecz, w którym zagrały dwie pięcioosobowe ekipy przerzucające lotkę przez sznurek z nanizanymi nań kawałkami gazet lub opakowań.
W roku 1877 spisano pierwsze przepisy regulujące gry, a 16 lat później - w roku 1893 powstała brytyjska federacja badmintona - pierwszy oficjalny krajowy związek tej dyscypliny.
Do Polski rozrywka dotarła w latach 70-tych XX wieku. Badminton dosyć szybko zdobył sobie popularność w naszym kraju - pewnie dzięki temu, że sprzęt do gry był tani i można było odbijać lotkę praktycznie wszędzie.
W roku 1992 podczas igrzysk olimpijskich w Barcelonie, badminton (obok baseballu i judo kobiet) został włączony w poczet dyscyplin olimpijskich.
Dzisiaj międzynarodowa (i ogólnoświatowa) International Badminton Federation, zrzesza aż 156 krajów 
