Produkt spożywczy należący do tłuszczów jadalnych.
W związku z konkursem rządu francuskiego na namiastkę masła (tańszą i lepiej się od niego przechowującą), dla ubogiej ludności i wojska, Hippolyte Mege-Mouries opracował w 1869 roku (patent - 1872 rok) metodę otrzymywania oleomargaryny (z greckiego: margaron = perła).
Robiono ją z łoju wołowego, przez ogrzewanie go z dodatkiem wody, sody, żołądków zwierzęcych, a następnie zestalenie i oddzielenie oleomargaryny od stearyny prasą hydrauliczną.
Produkcja nowego tłuszczu (pod oficjalną nazwą - margaryna), rozpoczęta natychmiast w Passy pod Paryżem, rozpowszechniła się bardzo szybko w Europie, USA i innych krajach świata (w Polsce dopiero po I wojnie światowej) i osiągnęła w latach trzydziestych XX wieku 2 milionów ton dziennie, w skali światowej.
Technika wytwarzania i receptura uległa zmianom. Wcześnie zaczęto zastępować tłuszcze zwierzęce tańszymi roślinnymi, np. w okresie międzywojennym popularny był "Kunerol" z oleju kokosowego.
Obecnie margarynę wyrabia się w margarynowniach z oleju arachidowego, kokosowego, rzepakowego, sojowego i z innych, a lepsze gatunki margaryny częściowo z tłuszczów zwierzęcych (łój wołowy, oleomargaryna, tran wielorybi), o naturalnej konsystencji lub utwardzonych w ilości 80-85%.
Margaryna jest łatwostrawna (przyswajalność 95,5%), pożywna i wysokokaloryczna (7900 kcal/kg) 
