REKLAMY

okulistaZ greckiego ophthálmos - oko, skopein - oglądać. Przyrząd do badania dna oka.

Dzięki niemu możliwe jest obejrzenie wewnętrznej części oka: siatkówki, tarczy nerwu wzrokowego i naczyniówki, szeroko stosowany w diagnostyce okulistycznej.

Po farmakologicznym rozszerzeniu źrenicy i oświetleniu wnętrza oka wiązką promieni świetlnych (pochodzących z wziernika), można ocenić naczynia krwionośne siatkówki i tarczę nerwu wzrokowego.

oftalmoskop z 1885 rokuMożna również ocenić zmiany nowotworowe (siatkówczak, czerniak), zwyrodnieniowe (cukrzyca, nadciśnienie tętnicze), zapalne lub pozapalne siatkówki i naczyniówki.
Aby obejrzeć dno czyjegoś oka, oko badającego musi się znajdować jak najbliżej bezpośredniego źródła światła, wtedy bowiem padną na nie promienie świetlne odbite od siatkówki badanej.

REKLAMY

Techniczną trudność ustawienia głowy badającego i światła na jednej linii prostej, rozwiązał angielski matematyk Charles Babbage w roku 1847. Przykładał on do swego oka lusterko (jako źródło światła) z małym otworkiem w środku do patrzenia.
Tę myśl ogłosił w 1854 roku W. Jones, tymczasem już w 1851 roku niemiecki lekarz i fizyk H. Helmholtz opracował swój model oftalmoskopu i wyjaśnił optyczne zasady rządzące przebiegiem promieni świetlnych wpadających do oka i wychodzących z oka.

Helmholtz jest uważany za wynalazcę oftalmoskopu, a rok 1851 oddziela nowoczesną okulistykę od wcześniejszego okresu. kiedy... "zbyt często było ciemno, zarówno przed oczami chorego jak i lekarza".

Metodę Helmholtza natychmiast zastosował niemiecki okulista A. von Graefe i inni klinicyści, którzy dokonali licznych ulepszeń ułatwiających przeprowadzenie badania. Początkowo wykorzystywano do badań światło lampy naftowej lub gazowej.

oftalmoskopW 1859 roku MacDonald zaproponował wykorzystanie światła słonecznego. Potem inwencja wynalazców poszła w kierunku ulepszenia oświetlenia. Pierwszy oftalmoskop elektryczny skonstruował Dennett w Nowym Jorku w roku 1885. Dalsze udoskonalenia wprowadził Thorner w 1899 roku, wprowadzając pierwszy oftalmoskop bezodblaskowy, potem ulepszone modele znalazły szerokie zastosowanie na początku XX wieku.

Skonstruowano następnie wiele modeli bezodblaskowych z oftalmoskopem stereoskopowym A. Gullstranda z roku 1910 na czele.
Nowoczesne, łatwe w użyciu, bezodblaskowe i dające bardzo dobry obraz oftalmoskopy, zostały wprowadzone w latach poprzedzających II wojnę światową.
Pierwsze zdjęcia fotograficzne dna oka przy użyciu oftalmoskopu wykonali F. Dimmer w 1902 roku i E. Wolff w latach 1903-1908 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj