Urządzenie mechaniczne używane do czyszczenia naczyń, sztućców, oraz innych przedmiotów służących do przygotowywania i podawania żywności oraz napojów.
Najczęściej spotykane w gospodarstwie domowym i w gastronomii.
Zmywarki do naczyń pochodzą z połowy dziewiętnastego wieku.
Były to pompy, które uruchamiały obieg wody (wcześniej podgrzanej) między naczyniami.
Pierwsze wzmianki o mechanicznych urządzeniach do mycia naczyń pochodzą z 1850 roku, kiedy to Joel Houghton zgłosił patent na ręczny model takiej maszyny.
W 1889 roku Amerykanka Josephine Cochrane (wnuczka Johna Fitcha - wynalazcy łodzi parowej), skonstruowała zmywarkę napędzaną parą wodną. Co prawda sama nigdy nie musiała myć naczyń, ale zmywarkę skonstruowała, ponieważ służba niszczyła jej cenną porcelanę.
Za konstruktora zmywarki, której zasada działania jest wykorzystywana w dzisiejszych modelach, uważa się Franka Fischera (USA) - był rok 1901.
Pierwsze modele powstały w 1906 roku i jak wiele innych nowinek technicznych, nie zwróciły uwagi konsumentów.
Dopiero kiedy pojawiły się modele zmywarek podłączone na stałe do instalacji wodociągowej (lata dwudzieste XX wieku), odpowiednie środki zmywające i zmiękczające wodę (jak Calgon w 1932 roku), czy wreszcie elektryczne elementy suszące w 1940 roku, zmywarki zaczęły zdobywać popularność.
Początkowo znajdowały głównie zastosowanie w większych przedsiębiorstwach, ale od lat siedemdziesiątych stały się także częściej obecne w zwykłych domach.
Pierwsze zmywarki automatyczne pojawiły się na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych.
Do pozmywania 12 kompletów naczyń, zmywarka potrzebuje około 15 litrów wody. Myjąc taką górę talerzy i szklanek ręcznie, zużyje się ponad 30 litrów wody. Zmywarka podgrzewa wodę nawet do 75 stopni Celsjusza - to dla zarazków zabójcza łaźnia. Zmywając ręcznie, temperatura wody to maksymalnie 40-50 stopni (kiedy jest bardziej gorąca, parzy!), niszczy przy okazji dłonie i pomaga przetrwać mikrobom 
