REKLAMY
nowoczesny rozrusznik serca

Stymulator - z łacińskiego: (stimulatio - pobudzanie) pracy serca.

Jest stosowany głównie po to, żeby zapobiec napadom poważnych arytmii, przez utrzymywanie stałej liczby bodźców warunkujących prawidłową pracę serca. Pierwszy raz świat usłyszał o zewnętrznym rozruszniku serca już w roku 1950. John Hopps

Stało się to za sprawą kanadyjskiego inżyniera - elektryka Johna Hopps, który eksperymentował z częstotliwością radiową i poszukiwał sposobu na leczenie hipotermii.

Przez przypadek odkrył, że zatrzymaną akcję serca można wznowić za sprawą mechanicznego, lub elektrycznego impulsu.

rozrusznik serca z 1952 roku

Pierwszy zewnętrzny rozrusznik serca, zbudował dwa lata później dr Paul Zoll ze Stanów Zjednoczonych.

Było to lampowe, duże i nieporęczne urządzenie, które trzeba było przewozić na wózku i było przenośne tylko z nazwy, ponieważ tak naprawdę można było oddalić się od źródła prądu jedynie na długość kabla!

W roku 1957 po raz pierwszy zastosowano zewnętrzny rozrusznik serca z wewnętrznymi (wprowadzonymi do serca pacjenta) elektrodami.

Dokonał tego zespół naukowców z University of Minnesota, którego szefem był wybitny kardiochirurg dr C. Walton Lillehei.

REKLAMY

W tym samym roku pierwszy tranzystorowy stymulator serca na baterie opracował inżynier elektryk Earl E. Bakken.

Pierwszy na świecie wewnętrzny rozrusznik serca wszczepił Ake Senning, szwedzki kardiochirurg w Solna (Sztokholm) w szpitalu Karolinska Sjukhuset przy współpracy Rune Elmeqvist, który był producentem tego urządzenia, w październiku 1958 roku. Elektrody tego rozrusznika były umieszczone na nasierdziu (tak zwane elektrody nasierdziowe), a nie wewnątrz jam serca. Rozrusznik zawiódł po 3 godzinach.

rozrusznik Bakkena Pierwszym pacjentem ze wszczepionym rozrusznikiem, o wielkości zbliżonej do pudełeczka z pastą do butów (miało średnicę 55 milimetrów i 16 milimetrów grubości), był Szwed Arne Larsson, który dożył wieku 86 lat - w międzyczasie miał zamontowane 24 rozruszniki. Udało mu się przeżyć zarówno wynalazcę urządzenia, jak również "swojego" chirurga.

W Polsce pierwszy zabieg implantacji rozrusznika został wykonany w 1963 w Gdańsku, przez prof. Zdzisława Kieturakisa i dr Wojciecha Kozłowskiego. rozrusznik serca z 1958 roku

Wilson GreatbatchPomyłka w doborze rezystorów spowodowała, że Wilson Greatbatch wymyślił wszczepialny rozrusznik serca, którego obwód generował sygnał trwający 1,8 milisekundy i następnie ładował się przez sekundę - to otwarło drogę do współczesnego rozrusznika.

Obecnie rozrusznik stał się bardzo mały. Może już być już mniejszy od niewielkiego i bardzo cienkiego zegarka, którego grubość wynosi zaledwie około kilku milimetrów. Łatwo jest go więc wszczepić pod skórę, tak aby nie był widoczny.
Charakterystyczne są jego cienkie i długie elektrody, których końcówki w czasie zabiegu wprowadza się do przedsionka serca. Elektrody mają długość około 50 centymetrów. Składają się z przewodów elektrycznych otoczonych silikonową izolacją, zakończone są niewielką kotwiczką lub wkrętem 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj