Angielski astronom (1738 - 1822).
Urodził się w Hanowerze jako dziecko kapelmistrza gwardii hanowerskiej. Mając 14 lat, przyłączył się do zespołu muzycznego, kierowanego przez ojca, jako oboista i skrzypek.
W 1757 roku William wyemigrował na stałe do Anglii.
Na początku zarabiał na życie, kopiując literaturę muzyczną, ale pragnął zostać kompozytorem. Przez kilka lat pracował jako muzyk w różnych miastach północnej Anglii, koncertował, dawał prywatne lekcje gry na instrumentach.
W 1766 roku został organistą w Octagon Chapel, w miejscowości Bath, a następnie objął stanowisko głównego dyrygenta orkiestry.
Obok muzyki, zafascynowały go opisy zjawisk niebieskich znalezione w Optyce Roberta Smitha - postanowił więc sprawić sobie teleskop do samodzielnych obserwacji - w zbudowaniu pomagał mu brat Alexander. Uzyskanie dobrego zwierciadła nie było łatwe, a bracia uczyli się na własnych błędach.
William tak bardzo zaangażował się w tę pracę, że nie przerywał jej nawet w porze posiłków - dokarmiała go siostra. W efekcie powstał pierwszy, długi na pięć stóp teleskop: reflektor mający zwierciadło o średnicy około 12,5 cm i ogniskową 170 cm.
4 marca 1774 roku, 36-letni Herschel po raz pierwszy skierował swój instrument w niebo, ku Wielkiej Mgławicy w Orionie. 7 lat później, w 1781 roku, odkrył nową planetę Układu Słonecznego - Urana. To odkrycie uczyniło go sławnym. Royal Society odznaczyło muzyka medalem, a król Jerzy III przyznał mu roczną pensję 200 funtów (o 100 funtów mniej od pensji Astronoma Królewskiego).
W 1789 roku skonstruował (dzięki królewskiej dotacji dwa razy po 2000 funtów) olbrzymi teleskop, który miał zwierciadło o średnicy 4 stóp (122 cm), ważące niemal tonę; ogniskowa wynosiła ponad 12 metrów. Ten teleskop był największym instrumentem na świecie aż do roku 1845.
Pod koniec swojego życia otrzymał angielski tytuł szlachecki - Sir.
Był autorem przeszło 70 prac, drukowanych w Philosophical Transactions (w latach 1780-1818). Zbiór jego dzieł wydano jako dwutomowe dzieło: Scientific Papers 
