Brytyjski fizyk i matematyk (1824 - 1907).
Zaledwie jako dziesięciolatek rozpoczął studia na Uniwersytecie w Glasgow.
Później zapisał się na Uniwersytet w Cambridge, i ukończył go z wysokimi wyróżnieniami mając zaledwie 21 lat.
Rok później został mianowany profesorem filozofii przyrody w Uniwersytecie w Glasgow, i swoją posadę zachował aż do przejścia na emeryturę w 1899 roku.
Od roku 1851 był członkiem Towarzystwa Królewskiego w Londynie.
W roku 1892 otrzymał tytuł lorda Kelvina; wybitny badacz przyrody XIX wieku; szczególne znaczenie mają prace Thomsona dotyczące termodynamiki.
W 1848 roku opracował skalę temperatur bezwzględnych, zwaną skalą Kelvina - odkrył istnienie zera absolutnego.
Zero bezwzględne (temperatura zera bezwzględnego), jest to temperatura równa zero w termodynamicznej skali temperatur, czyli jest to temperatura w której wszystkie elementy układu termodynamicznego uzyskują najniższą energię. Temperatura ta odpowiada -273,15 ° Celsjusza.
W roku 1851 podał jedno ze sformułowań II zasady termodynamiki, twierdząc, że ciepło nie może być całkowicie zamienione na pracę. Wprowadził pojęcie energii wewnętrznej układu termodynamicznego, sformułował zasadę rozpraszania energii.
W roku 1852 podał pierwsze teoretyczne informacje na temat możliwości użycia pompy ciepła do ogrzewania, w roku 1856 odkrył zjawisko zwane potem zjawiskiem Thomsona, a w 1862, wraz z J.P. Joule'em, zjawisko Joule'a-Thomsona - w przyszłości miało ono pomóc w skonstruowaniu lodówek i zamrażarek.
Badania rozchodzenia się impulsów elektrycznych wzdłuż kabli doprowadziły Thomsona do opracowania teorii drgań elektrycznych.
W roku 1857 zaobserwował zmianę oporu elektrycznego pod wpływem pola magnetycznego (magnetooporowe zjawisko). Prowadził badania dotyczące teorii potencjałów, teorii przewodnictwa ciepła, teorii sprężystości, hydrodynamiki (prawo o zachowaniu cyrkulacji prędkości podczas ruchu cieczy idealnej - tzw. twierdzenie Thomsona). Przeprowadzał wstępne badania związku między magnetyzmem i elektrycznością (rozwinięte następnie przez Jamesa Clerka Maxwella), oraz przedstawił teorię prądów oscylujących, by wyjaśnić zjawisko elektryczności. Był to podstawowy krok w kierunku późniejszego wynalazku radia.
W latach 60-tych XIX wieku, Thomson wykorzystał swą wiedzę z zakresu elektryczności w wynalazkach praktycznych, angażując się w prace nad położeniem na dnie Atlantyku pierwszego kabla telegraficznego.
Skonstruował i udoskonalił wiele przyrządów, w tym mostek elektryczny, elektrometr absolutny. Do swej śmierci, opublikował ponad 600 prac naukowych i opatentował 70 wynalazków, łącznie z odbiornikiem telegraficznym, kompasem (wykorzystywanym przez Marynarkę Brytyjską), urządzeniem obliczającym terminy przypływów i odpływów morza, oraz zegarem elektrycznym.
Jako wykładowca wymyślał doświadczenia, które mogły skończyć się tragicznie.
Podczas demonstracji działania wahadła balistycznego używał strzelby, z której strzelał do wahadła. Kiedyś jednak, Kelvin chybił i kula przeszła przez ścianę do sąsiedniej sali wykładowej, gdzie utkwiła w tablicy. Przerażony Kelvin pobiegł zobaczyć co się stało. Na szczęście wykładający tam profesor nie poniósł szwanku, ale wbiegającego Kelvina studenci powitali okrzykiem: "Nie trafił go pan, proszę spróbować jeszcze raz".
Na jego cześć, jednostkę podstawową temperatury w układzie SI nazwano kelwinem 
