REKLAMY
Nikolaus Otto

Niemiecki samouk, wynalazca (1832 - 1891).

Był konstruktorem (nazwanego na jego cześć) silnika o zapłonie iskrowym. 
Syn rolnika, po śmierci ojca (mimo, że był dobrym uczniem), w wieku szesnastu lat przerwał szkołę, by podjąć pracę i nauczyć się handlu.

Przez pewien czas pracował w sklepie spożywczym w małym mieście, później był urzędnikiem we Frankfurcie, a następnie został komiwojażerem. Pomimo, że nigdy nie ukończył wyższej szkoły, jednak później otrzymał tytuł doktora honoris causa.

Kiedy w roku 1860 Etienne Lenoir wynalazł silnik gazowy - po przeanalizowaniu jego budowy, Otto stwierdził, że silnik te miałby szersze zastosowanie, gdyby mógł pracować na paliwo płynne. Wynalazł nawet przeznaczony do tego gaźnik, ale urząd patentowy odrzucił jego wniosek, gdyż podobne urządzenie zostało wynalezione już wcześniej.

REKLAMY

Dalsze prace nad silnikiem zaowocowały modelem zupełnie nowego typu silnika, całkowicie różnego od prymitywnego silnika dwusuwowego autorstwa Lenoira. Już w roku 1862 Otto rozpoczął pierwsze eksperymenty z silnikami czterosuwowymi, jednak kłopoty z zapłonem, uniemożliwiały praktyczne wykorzystanie silnika, i z tego powodu odłożył pracę na bok.
Kiedy w roku 1864 połączył siły z inżynierem Eugenem Langenem, prace nad silnikiem nabrały tempa.

Po raz pierwszy zaprezentowali własną wersję silnika benzynowego na Wystawie Paryskiej w roku 1867. Pokazali wówczas przepływowy silnik tłokowy, gdzie tłoki przekazywały energię przez zębatkę, a nie przez mechanizm korbowy.
Ta nowa konstrukcja silnika zużywała jedną trzecią paliwa w porównaniu do ówcześnie znanych silników - za tak udaną konstrukcję wyróżniono ich złotym medalem.

W 1872 roku do pomocy w produkcji silników zatrudnili Gottlieba Daimlera, świetnego inżyniera, mającego ponadto doświadczenie w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Wszystko to pozwoliło na opracowanie w roku 1876 silnika czterosuwowego ze sprężoną mieszanką paliwową. Ten typ silników do dzisiaj stanowi podstawę przy budowie silników spalinowych o zapłonie iskrowym (dlatego wszystkie silniki benzynowe z zapłonem iskrowym i posuwisto-zwrotnym ruchem tłoka, gdzie energia z nich jest przenoszona przez wał korbowy są nazywane silnikami Otto).
silnik Otto z 1876 roku
Silnik opatentowano, ale w roku 1886, w procesie patentowym cofnięto wydany w Niemczech patent Otta na silnik czterosuwowy. Okazało się, że Francuz Alphonse Beau de Rochas wymyślił i opatentował podobne urządzenie w roku 1862.

W roku 1884 Otto wynalazł elektryczny zapłon dla swoich silników benzynowych. Dzięki tej innowacji stało się możliwe stosowanie innych paliw płynnych jako alternatywy dla benzyny.

Silnik wynaleziony przez niego okazał się być urządzeniem wszechstronnym; używa się go do napędu łodzi motorowych i motocykli, ma szerokie zastosowanie przemysłowe, odegrał też kluczową rolę w wynalazku samolotu - do roku 1939 kiedy został skonstruowany pierwszy samolot odrzutowy, wszystkie samoloty wyposażone były w silniki spalinowe pracujące według cyklu Otta 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj