Francuski fizyk i wynalazca (1647 - 1714).
Od roku 1675 zamieszkały w Anglii; od roku 1680 członek Towarzystwa Królewskiego w Londynie; był asystentem Ch. Huygensa i R. Boyle'a.
W roku 1679 wynalazł autoklaw wraz z zaworem (klapą) bezpieczeństwa zwany kotłem Papina, służący do demonstracji możliwości wykonywania pracy mechanicznej przez parę wodną.
Później używano tego urządzenia jako rodzaj szybkowaru.
W roku 1682 po raz pierwszy zademonstrował je podczas przyjęcia (z gotowanymi za jego pomocą potrawami) wydanego dla członków Towarzystwa Królewskiego w Londynie.
Na bazie wysokociśnieniowego kotła parowego, w roku 1803 powstała lokomotywa parowa Richarda Trevithicka.
Dokonał również innych wynalazków - m.in. zbudował piec do topienia szkła. W roku 1687 sformułował pierwszą teorię parowego silnika tłokowego, a w roku 1698 zbudował atmosferyczny silnik parowy, który nie znalazł jednak szerszego zastosowania w przemyśle.
Zajmował się kesonami, w roku 1699 zastosował do wymiany powietrza w tym urządzeniu pompę tłoczącą, zbudował również pierwszą pompę wodną odśrodkową do odwadniania gruntów.
Był pionierem żeglugi parowej - pierwsze próby zastosowania napędu parowego w jednostkach pływających podjął już w roku 1707 
