REKLAMY
barometr

Przyrząd do pomiaru ciśnienia atmosferycznego.

Pierwszy barometr rtęciowy, został wynaleziony we Włoszech w 1643 roku przez Evangelistę Torricellego w związku z jego badaniami nad ciśnieniem atmosferycznym.

Dla ścisłości - Torricelli wprawdzie opracował projekt urządzenia, ale wykonał je jego współpracownik Vincenzo Viviani.

Była to rurka szklana długości około 1 metra, zamknięta na jednym końcu i połączona ze zbiorniczkiem rtęci tak, że całość (rurka, zbiorniczek, powietrze) stanowiły naczynia połączone; rurka wypełniona była rtęcią.

REKLAMY

Przy pionowym ustawieniu barometru, słupek rtęci w rurce opadał (nad nim wytwarzała się próżnia) do pewnego poziomu. Wysokość słupa rtęci w rurce nad poziomem rtęci w zbiorniczku odpowiadała równowadze ciśnienia słupa rtęci i ciśnienia otaczającego powietrza. Wysokość ta jest więc miarą ciśnienia atmosferycznego.

Barometr rtęciowy został ulepszony w 1665 roku przez Roberta Hooke'a, który wprowadził podziałkę umożliwiającą bezpośrednie odczytywanie wysokości słupka rtęci w rurce nad poziomem cieczy w naczyniu.


Zasadniczo w tej postaci barometr rtęciowy przetrwał do dziś i znajduje powszechne zastosowanie w meteorologii. Jest to przyrząd stosunkowo dokładny, jednakże niewygodny w użyciu (przede wszystkim ze względu na to, że stanowi naczynie z cieczą).


Wygodniejszy i dlatego znacznie bardziej rozpowszechniony jest inny typ barometru - barometr metalowy, zwany też aneroidem, wynaleziony w 1844 roku przez L. Vidiego 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj