REKLAMY
dyby

Pierwotne pęta drewniane, o których wspominają już Dzieje Apostolskie.

Było to dawne narzędzie kary, stosowano je również jako torturę. Czasem określa się tak również gąsior lub kłodę.

Używane były w starożytnym Rzymie, chętnie stosowali je Tatarzy przy prowadzeniu jasyru - jeniec musiał nosić na sobie drewniane dyby zwane jarzmem.

Był to rodzaj kajdan, składających się z dwóch kloców drewnianych z wyżłobionymi otworami na ręce i głowę - kara przeznaczona dla drobnych złodziejaszków, albo chłopów za niepłacenie narzuconej daniny.

REKLAMY

Po odsunięciu górnego kloca, ofiara wkładała swe członki w przygotowane wyżłobienia, następnie opuszczano kloc górny i przykręcano śruby, bądź zbijano dyby drewnianymi gwoździami. dybyPonieważ szerokość dłoni, stóp czy też głowy była większa niż wydrążonych otworów, nie sposób się było wyswobodzić z takiego zamknięcia.

Zazwyczaj umieszczano je w środkowej części dziedzińca zamkowego bądź rynku - skazaniec zamknięty w dyby bywał dodatkowo pozbawiony pożywienia, podobnie jak przy karze pręgierza. Czasem stosowano je, aby utrudnić możliwość ucieczki z więzienia.
Wykonywana publicznie kara miała charakter kary na honorze, na osobie zamkniętej w dybach czasem wykonywano także karę chłosty.

Nazwa pochodzi prawdopodobnie z języka niemieckiego, ponieważ używano ich głównie wobec złodziei (z niemieckiego Dieb). Wymawia się zwykle w liczbie mnogiej.
Siedzenie w dybach nazywano czasem "hiszpańską pokutą" 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj