REKLAMY
symbol kobaltu

Błyszczący, szary metal z lekko niebieskim połyskiem o własnościach ferromagnetycznych.

To pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych układu okresowego o symbolu Co, z łac. cobaltum.

Jego nazwa wywodzi się od kobolda - tak średniowieczni górnicy saksońscy nazywali złego ducha, rzekomo podrzucającego rudę bezwartościowego wówczas kobaltu, w miejsce skradzionej rudy srebra.

REKLAMY

Praktycznie nie występuje w skorupie ziemskiej w wolnej postaci, zwykle znajdowany jest w związkach z innymi pierwiastkami, lub naturalnie występującymi stopami.George Brandt

Kobalt (jako pierwiastek) został odkryty i opisany w roku 1735, przez szwedzkiego chemika Georga Brandta.
Znacznie wcześniej, bo już w epoce brązu, związki kobaltu były stosowane do barwienia szkła i ceramiki w wielu krajach, np. w Egipcie czy Chinach. Od czasów średniowiecza używa się go do produkcji niebieskiego szkła.

Zresztą, przez długi czas kobalt znajdował zastosowanie głównie w przemyśle szklarskim i ceramicznym, a także jako mineralny pigment.

kobaltZapotrzebowanie na kobalt zaczęło wzrastać dopiero w czasie II wojny światowej i później, gdy znajdowano dla niego coraz to nowe, kolejne zastosowania. Kobalt dodawany jest do stopów, co poprawia ich odporność na wysokie temperatury i korozję. Kobalt znajduje się także w popularnych akumulatorach litowo-jonowych, stosowanych np. w telefonach komórkowych.
Kobalt jest także niezastąpionym katalizatorem wielu reakcji chemicznych, np. przy produkcji PET.
Stosowany jest także przy produkcji farb, lakierów i pigmentów.

Kobalt znajduje się w skorupie ziemskiej w formie smaltynu oraz kobaltynu. Najbogatsze jego złoża, które pokrywają 50% światowego zapotrzebowania, znajdują się w Zambii i Kongo  

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj