REKLAMY
teatr cieni

Zjawisko ruchu fascynowało chyba od zawsze.

Ludzie usiłowali odzwierciedlić ruch - najpierw w prymitywnych naskalnych rysunkach obrazując sceny z polowań. Potem zaczęli wykorzystywać źródło światła jakim był ogień, bawili się efektami świetlnymi wykorzystując w tym celu własne ciało - tak powstał teatr cieni.

rysunki egipskieKolejnym etapem, było przedstawianie całych sekwencji obrazków (na wzór dzisiejszych komiksów), w których każdy następny obrazek był niejako kontynuacją poprzedniego - miało to stwarzać wrażenie pewnej ciągłości.

Następnym krokiem, który przybliżył nas do kina, było wynalezienie camera obscura - pierwszego "projektora" nieruchomych obrazów. Oczywiście nie nastąpiło to od razu - zanim A. Kircher wynalazł i zastosował ją w 1645 roku, wcześniej było wielu innych, którzy się do tego przyczynili, np: Roger Bacon - wynalazca soczewki; Erazm Witelo, który opisał budowę oka i podjął próbę wyjaśnienia procesu widzenia; Leonardo da Vinci, który już w roku 1515 coś takiego naszkicował, czy wreszcie Johannes Kepler, który eksperymentował z podobnym urządzeniem.
camera obscuraW następnych latach urządzenie udoskonalano, często używali go malarze. To właśnie dzięki powstaniu latarni czarnoksięskiej rozwinęła się fotografia.

Pod koniec osiemnastego wieku, fizyk a przy okazji iluzjonista Etienne-Gaspard Robertson, wpadł na pomysł bawienia lub straszenia ludzi za pomocą wyświetlanych obrazów - zorganizował widowisko tańca duchów, które nazwał "Fantasmagorią".

Dziewiętnasty wiek przyniósł gwałtowny rozwój nauki. Zaczęto się interesować wszystkimi dziedzinami życia, w tym również anatomią. W roku 1824 Peter Mark Roget prezentuje definicje fenomenu postrzegania ruchu jako bezwładność oka, a już osiem lat później Joseph Plateau oraz austriacki wynalazca Simon Ritter von Stampfer wynajdują jednocześnie metodę tworzenia iluzji ruchu - konstruują stroboskopy, czyli przyrządy dające wrażenie ruchu narysowanych postaci. Urządzenie udoskonalił w 1853 roku generał austriacki Franz Uchatius - zbudował stroboskop projekcyjny, wyposażony w latarnię magiczną.

REKLAMY

W latach 1870-tych podejmowano udane próby fotografowania obiektów znajdujących się w ruchu, a następnie ich odtwarzanie.


W roku 1872 Muybridge Eadweard wykonał zespołem sprzężonych aparatów fotograficznych zdjęcia faz ruchu galopującego konia, dwa lata później francuski astronom Pierre J.C. Janssen tzw. rewolwerem fotograficznym własnej konstrukcji utrwalił przejście planety Wenus przez tarczę słoneczną.

W 1882 Etienne-Jules Marey wynajduje "pistolet do fotografowania" - urządzenie które za jednym razem robiło 12 zdjęć w krótkich odstępach czasu.

W międzyczasie pojawia się coraz więcej urządzeń projekcyjnych: Reynaud Émile - pionier techniki filmowej oraz prekursor filmu animowanego - w roku 1877 skonstruował praksynoskop, na którym od roku 1888 wyświetlał pierwsze filmy rysunkowe, ręcznie malowane na taśmach papierowych.
Wspomniany już wcześniej E. Muybridge w roku 1879 skonstruował pierwszy na świecie projektor filmowy o nazwie zoopraxiscope, który umożliwiał projekcję ruchomego obrazu na ścianie.

Ścisły związek z powstaniem kina, ma wynalezienie w 1870 roku celuloidu. Wkrótce potem George Eastman i jego partner William H. Walker, zaprezentowali światu celuloidowy film rolkowy - w 1888 roku Louis Augustin Le Prince opatentował maszynę projekcyjną wykorzystującą celuloidowy film.

kinetoskop EdisonaW 1892 roku Thomas Edison skonstruował przyrząd zwany kinetoskopem przeznaczony dla jednego widza, który patrząc przez okular, mógł oglądać wewnątrz aparatu ruchome obrazy, nie dłuższe jednak niż 1 minuta. Zastosował w nim celuloidową taśmę filmową, rozwiązując problem równomiernego jej przesuwu przez wprowadzenie perforacji. Pierwszy pokaz kinetoskopu odbył się w Nowym Jorku w 1894 roku.

W 1895 roku Francuzi, bracia Louis Jean i Auguste Marie Louis Lumière, uruchomili w Paryżu pierwsze kino, w którym demonstrowali wynaleziony przez nich kinematograf. kinematograf jako projektor
19 marca 1895 Louis Lumière kręci za pomocą kinematografu pierwszy film: fotografuje robotników wychodzących z fabryki ojca. Korzysta przy tym z używanych do dziś taśm perforowanych, ale wykonanych nie z celuloidu, lecz ze specjalnego powlekanego papieru.
Trzy dni później, bracia Lumierè pokazują film na forum Towarzystwa dla Wspierania Przemysłu Krajowego, tym samym po raz pierwszy prezentując swój wynalazek fachowcom.


Historycy filmu, za "godzinę zero" kina uważają pierwsze płatne wyświetlenie filmu przez braci Lumière, przed liczną publicznością 28 grudnia 1895 roku. Ich filmy pokazują krótkie scenki z życia codziennego, jak np. karmienie dziecka, przybycie uczestników kongresu fotograficznego i scenę uliczną z Lyonu.

Szczególne wrażenie wywołuje na publiczności film "Przybycie pociągu na dworzec w La Ciotat". W tym bowiem obrazie lokomotywa przejeżdża tuż przed kamerą - część publiczności w tym momencie najzwyczajniej uciekła z sali projekcyjnej.
Cały seans trwał około 15 minut - jego twórcy nie wróżyli zresztą swojemu wynalazkowi wielkiej przyszłości.
Rzeczywiście początkowo wynalazek się spodobał, ale już po krótkim czasie widzów nie szokowały ruszające się obrazy i przestali chodzić do kina. Kina przeniosły się do bud jarmarcznych, prezentowane były teraz mniej wymagającej publiczności. Film zaczęto postrzegać jako tanią jarmarczną sztuczkę i chodzenie do kina było równoznaczne ze złym gustem.

Pierwsze stałe kino w Polsce na ziemiach polskich, powstało w 1899 roku w Łodzi, na ulicy Piotrkowskiej.

Dopiero kiedy Georges Melies w 1902 roku nakręcił słynną "Podróż na Księżyc", trwający aż 14 minut, co było ogromną jak na tamte czasy długością, film odniósł niesamowity sukces i od tej pory kino stało się popularną rozrywką.

Największy rozwój kino osiągnęło w USA.
Od samego początku też znajduje w filmie zastosowanie technika trikowa: burzenie muru pokazane zostaje wstecz, tak że przed zdumionymi widzami staje on znowu cały.

W 1909 roku Polak, Kazimierz Prószyński wprowadził obturator, czyli przesłonę, usuwającą drgania obrazu występujące podczas wczesnych projekcji filmowych, a w 1910 roku skonstruował pierwszą ręczną kamerę filmową, której produkcję rozpoczęto w W. Brytanii w 1911 roku.

Już od 1906 roku podejmowano próby stworzenia filmu barwnego - pierwszy system praktyczny opracował w latach 1915-1917 Amerykanin Herbert T. Kalmus.
Pierwszy film dźwiękowy zademonstrowano w Berlinie w 1922 roku 

- rok 1897 - początki kreskówek.
- rok 1927 - kino dźwiękowe - Warner Bross (USA),
- rok 1933 - kino samochodowe - (USA),
- rok 1952 - kino panoramiczne - Waller (USA),


Zobacz film, który niegdyś wzbudzał tak wielkie emocje:

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj