Most pływający
Popularnie zwany mostem pontonowym. Najdawniejsze wzmianki o moście pływającym, na powiązanych ze sobą łodziach lub na dmuchanych pływakach skórzanych, pochodzą z IX wieku p.n.e. Używały ich wojska asyryjskie do przepraw przez rzeki.
Wielkie sukcesy osiągnięto w tej dziedzinie w imperium perskim. Wiemy o użyciu mostów pływających przez wojska Cyrusa Wielkiego w 537 roku p.n.e. W 512 roku p.n.e. wyprawa Dariusza I przeciw Scytom przekroczyła Bosfor, na powiązanych ze sobą okrętach (konstrukcja Greka Mandroklesa z Samos), a następnie Dunaj również po podobnym moście pływającym, zbudowanym przez inżynierów jońskich.
W 480 roku p.n.e. podczas wyprawy Kserksesa na Grecję, armia perska przeprawiła się przez Dardanele po moście pływającym według relacji Herodota, na jeden z owych mostów złożyło się 360 galer, na drugi 314, okręty powiązano grubymi linami. Ułożono na nich pomosty pokryte faszyną i warstwą ubitej ziemi. Z obu stron pomostu wzniesiono balustrady, aby wierzchowce i juczne zwierzęta nie płoszyły się widokiem morza. Budowaniem takich mostów kierował Grek w służbie perskiej - Harpalos.
Podobny most pływający na okrętach, zbudowano przez zatokę neapolitańską z rozkazu Kaliguli, bez konkretnego powodu, jedynie dla zaspokojenia kaprysu władcy.
Wojska Aleksandra Macedońskiego posługiwały się mostami pływającymi na pływakach skórzanych i łodziach składanych - m.in. za pomocą takiego mostu sforsowały rzekę Dżechlam w Indiach.
W Średniowieczu używano do celów wojskowych mostów na łodziach, tratwach i pustych beczkach. Pierwszy most pływający w Polsce, zwany u nas mostem łyżwowym skonstruował w Puszczy Kozienickiej mistrz Jarosław (1409-1410 rok), elementy tego mostu spławiono Wisłą do Czerwińska, gdzie 30.06.1410 roku zmontowano go. Przeszły po nim wojska polskie, spieszące pod Grunwald.
Most pontonowy na beczkach zbudował w 1517 roku na Dnieprze J. Basta z Żywca, podczas wyprawy na Orszę. Na początku XVII wieku w Niderlandach do wyposażenia wojska weszły tzw. parki pontonowe (w Polsce w 1648). W XIX wieku zaczęto używać pontonów metalowych a w XX wieku również żelbetowych. Z tych ostatnich na wzmiankę zasługuje most pływający przez jezioro Washington w Seeatle, którego część pływająca, złożona z 25 żelbetowych prefabrykowanych, pustych w środku pontonów ma łączną długość 2 tys. metrów.
Mosty takie znalazły szerokie zastosowanie podczas obu wojen światowych. Niejednokrotnie zastępowały one także okresowo zniszczone podczas działań wojennych mosty stałe, np. most pontonowy zbudowany w Warszawie po wyzwoleniu 
