REKLAMY
sejf

Zamykana metalowa skrzynka lub szafa, służąca do przechowywania wartościowych przedmiotów.

Chodzi tu głównie o pieniądze, biżuterię, dokumenty, nośniki danych, broń, materiały niebezpieczne itp. w celu zabezpieczenia ich przed kradzieżą, bądź zniszczeniem.

Prawdopodobnie pierwsze takie skrzynie z zamkami były w użyciu już w starożytnym Egipcie - niestety wiadomo o tym jedynie ze źródeł pisanych.
Najstarsze, istniejące do dzisiaj średniowieczne eksponaty, zostały zbudowane z twardego drewna okutego w elementy z żelaza, najczęściej w kształcie płaskowników.

Już wówczas były wyposażane w wymyślne zamki, w dodatku, dla dodatkowego bezpieczeństwa dziurkę od klucza ukrywano na przykład pod tajną klapką, albo charakteryzowano jako część ozdoby.
W późniejszym okresie wprowadzono skrzynie zbudowane całkowicie z żelaza. Pod koniec XVIII wieku skrzynie z żelaza kutego zaczęto zastępować skrzyniami z żelaza lanego.

REKLAMY

Zabrzmi to pewnie dziwnie, ale wraz z rozwojem przestępczości (a właściwie dzięki temu), sejfy stawały się coraz bardziej skomplikowane. Jako, że włamywaczom najłatwiej zaatakować skarbiec od strony drzwi, dlatego zazwyczaj są one o klasę albo dwie lepsze od reszty skarbca. W drzwiach z kolei najważniejszy jest zamek, dlatego przez długi czas starano się skonstruować taki mechanizm, którego żaden złodziej nie jest w stanie otworzyć.
Oprócz (niejednokrotnie bardzo skomplikowanych) zamków, do otwarcia drzwi sejfu stosuje się również mechanizmy szyfrowe. Wprowadził je do produkcji Linus Yale Jr. w latach 60-tych XIX wieku. Kiedy rabusie znaleźli sposób jak je otwierać, producenci zabezpieczeń znaleźli kolejne rozwiązanie - w drzwiach sejfów i skarbców zaczęli od środka instalować szyby, których stłuczenie automatycznie zatrzaskuje dodatkowe rygle.

stary sejf z kluczemKolejnym etapem zabezpieczenia zawartości sejfu było wprowadzenie zamków czasowych - od tej chwili nawet zmuszenie kasjera do wyjawienia sposobu na otwarcie drzwi, nie dawało możliwości na jego opróżnienie.
Kolejne zabezpieczania powstały wraz z postępem elektroniki.
Skarbce wyposażono w czujniki ruchu i zmian temperatury. Wprowadzono zamki szyfrowe elektroniczne: znacznie wygodniejsze niż mechaniczne, ale znacznie od nich droższe.

Początkowo sejfy miały chronić swoją zawartość jedynie przed złodziejami, później, kiedy okazało się, że zawartość sejfu jest narażona również na ogień, zamiast dotychczas stosowanych sejfów o ścianach wykonanych z pojedynczej warstwy, wprowadzono sejfy zbudowane z dwóch płaszczy, a przestrzeń pomiędzy nimi wypełniono materiałem izolacyjnym.

Konstrukcje sejfów ognioodpornych pojawiły się na początku XIX wieku. Stało się to m.in. za sprawą Charlesa i Jeremiaha Chubb - dwóch kowali z okolic Winchesteru w USA, którzy swoje pierwsze sejfy skonstruowali w 1818 roku. W roku 1835 opatentowali sejf ognioodporny. Mniej więcej w tym samym czasie ognioodporne sejfy powstały w warsztatach Francuza Aleksandra Ficheta i Amerykanina Jacka Herringa 

Ciekawostki:
  Warto w tym miejscu wspomnieć o amerykańskiej firmie Mosler Safes produkującej skarbce, która przed II wojną światową wyposażyła bank Teikoku w Hiroszimie - po wybuchu bomby atomowej  zamknięte w bankowym skarbcu (niedaleko epicentrum) gotówka, dokumenty i kosztowności, pozostały nienaruszone.
  Najciekawszy, a zarazem skuteczny sposób na włamanie do sejfu z 12 tysiącami dolarów wymyśliła pewna para włamywaczy z Kolorado, która użyła w tym celu wyszukiwarki "Google". Kiedy po kwadransie okazało się, że tradycyjne metody złodziejskie nie przynoszą efektu, w pokoju obok włączyli komputer, i w wyszukiwarce wpisali po prostu "how to crack a safe" ("jak włamać się do sejfu"). Znalezione rady okazały się tak dobre, że zniknęli razem z gotówką.

Zobacz jakie mieli pomysły na zamknięcie sejfu XIX-wieczni konstruktorzy:




Ciekawe informacje są na stronie: http://www.sejfserwis.com/historia.php

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj