System przekazywania informacji za pomocą impulsów elektrycznych przesyłanych przewodami.
Pierwszy projekt telegrafu elektrycznego opublikowany został w czasopiśmie brytyjskim Scots Magazine dnia 17 lutego 1753 roku.
Jego autor, Ch. Morrison, proponował użycie osobnego przewodu dla każdej litery czy znaku. Na takiej zasadzie oparty został telegraf elektryczny zbudowany w latach 1809 -1810 przez niemieckiego lekarza, fizyka i wynalazcę Thomasa von Soemmeringa z Monachium (miał 55 drutów).
W grudniu 1795 roku uruchomiono pierwszy telegraf elektryczny (linia napowietrzna). Został zademonstrowany przez Don Francisco Salvá z Akademii Nauk w Barcelonie. Linia miała 1 kilometr długości i biegła z Barcelony do Fort Atarazans.
Praktyczna postać telegrafu elektrycznego, a ściślej mówiąc telegrafu elektromagnetycznego, pojawiła się w latach 1830 - 1840, w wyniku na ogół niezależnych prac rozmaitych wynalazców.
Od 1822 roku pod wpływem osiągnięć Soemmeringa, rozpoczął pracę nad telegrafem elektrycznym rosyjski dyplomata P. Szylling.
Około 1822 roku zbudował on telegraf elektryczny igiełkowy (wskazówkowy), w którym poszczególnym literom odpowiadały wychylenia igieł (wskazówek) pod wpływem pola magnetycznego wytwarzanego przez przesyłane impulsy prądu. Telegraf nadawał się już do eksploatacji, więc w 1836 roku Szyling połączył nim Pałac Zimowy i Ministerstwo Komunikacji w Petersburgu.
Śmierć przeszkodziła mu w realizacji linii telegrafu Kronsztadt - Peterhof.
W 1833 roku telegraf elektryczny igiełkowy odmiennego systemu skonstruowali w Getyndze K. F. Gauss i W. E. Weber. Pomysł swój ogłosili oni w 1834 roku, a doświadczenia z telegrafem prowadzili do 1838 roku.
Telegraf elektryczny ich systemu znacznie ulepszył K. A. Steinheil, który w 1837 roku połączył nim w Monachium 4 pracownie naukowe. Zastosował on odbiornik akustyczny oraz odbiornik piszący i osiągnął dość dużą prędkość telegrafowania (do 50 liter / min). Ponadto zastąpił ziemią jeden z przewodów telegrafu elektrycznego.
W 1836 roku, po zapoznaniu się z osiągnięciami Szylinga, rozpoczął prace nad telegrafem Anglik W. F. Cooke. W 1837 roku wraz z Charlesem Wheatstone'm opatentował praktyczny system telegrafu igiełkowego oraz zainstalował jego linię pomiędzy londyńskimi dworcami kolejowymi Euston i Camden Town. W 1839 roku Cooke i Wheatstone zbudowali linie swego telegrafu na kolei Paddington - West Drayton, a w 1843 roku przedłużyli ją do Slough.
Ów telegraf efektownie zaprezentował swe zalety 1 stycznia 1845 roku, umożliwiając schwytanie przestępcy uciekającego pociągiem pospiesznym (wg ówczesnych pojęć był on już poza zasięgiem pogoni).
Od 1832 roku pracował nad telegrafem elektrycznym również amerykański wynalazca Samuel Morse. W 1835 roku zbudował on prototyp swego telegrafu, a 2 września 1837 roku zademonstrował go w Nowym Jorku i otrzymał na niego patent (28 IX 1837 rok).
W 1840 roku Morse wprowadził stosowany do dzisiaj kod telegraficzny złożony z kropek i kresek (krótkie i długie impulsy) - tzw. alfabet Morse'a.
Władze Stanów Zjednoczonych dopiero w 1843 roku przyznały mu fundusze na budowę próbnej linii telegrafu Waszyngton - Baltimore, którą otwarto 24 maja 1844 roku. W 1844 roku Morse skonstruował również odbiornik akustyczny zwany "stukawką".
W 1847 roku aparatów Morse'a użyto po raz pierwszy w Europie na liniach Hamburg - Cuxhaven i Brema - Bremerhaven. Nastąpił ogromny, żywiołowy rozwój telegrafów na całym świecie.
Jego linie pojawiły się w 1845 roku we Francji, w 1846 roku w Austrii i Belgii, a później także w innych krajach (w 1853 roku w Rosji).
Na terenie państwa tureckiego zręby sieci telegrafów elektrycznych zbudowali (począwszy od 1854 roku) polscy emigranci z F. Sokulskim i K. Brzozowskim na czele, najpóźniej pojawił się telegraf w Chinach - 1879 rok.
Około 1855 roku telegraf elektryczny wyparł już całkowicie z użycia telegraf optyczny.
W 1850 Anglicy - bracia Brett - położyli linię telegraficzną przez kanał La Manche, w 1854 roku położono kabel Korsyka - Sardynia, w 1860 roku Tulon - Algier. Po wielu próbach i niepowodzeniach dzięki energii C. W. Fielda połączono też w latach 1857 - 1866 transatlantyckim podwodnym kablem telegrafu Europę z Ameryką.
W wyniku dalszego rozwoju sieć kabli telegrafu elektrycznego rozprzestrzeniła się na cały świat, a szybkość telegrafowania ogromnie wzrosła dzięki zastosowaniu - telegrafii wielokrotnej oraz - dalekopisów.
Wynalezienie radiotelegrafu (radio), zapoczątkowało telegrafię bezprzewodową, znajdującą dziś ogromne zastosowanie. Pojawiła się też fototelegrafia.
Około 1905 roku powstały pierwsze łącznice telegraficzne ręczne, a około 1933 roku - automatyczne.
Około 1930 roku pojawiły się pierwsze telegraficzne sieci abonenckie 
