Polski pilot, inżynier i konstruktor lotniczy (1893 - 1977).
Urodził w Odessie w Rosji w polskiej rodzinie, i od małego wykazywał zainteresowanie lotnictwem.
Jeszcze jako mały chłopiec, wspólnie z ojcem, sklejał modele latające.
W wieku 16 lat wykonał pierwsze loty szybowcowe, a rok później (w 1910 roku), zbudował swój pierwszy szybowiec.
Podczas pierwszej wojny światowej ukończył szkołę pilotażu, po czym - już jako pilot walczył w lotnictwie rosyjskim i francuskim - brał udział w operacjach bojowych i wywiadowczych.
W maju 1920 roku, żeby ją wyróżnić, opracował jednolite godło eskadry którą dowodził.
W roku 1925 Rudlicki przeszedł do rezerwy i otrzymał pracę w Zakładach Mechanicznych Emil Plage i Teofil Laśkiewicz w Lublinie, jako kierownik biura konstrukcyjnego. Opracował tam wiele udanych typów samolotów wojskowych i cywilnych. 
W latach 1929-31 opatentował i wypróbował w locie usterzenie rozwidlone (motylkowe), nazywane później "usterzeniem Rudlickiego". Pod jego kierownictwem skonstruowano 11 prototypów samolotów. Wszystkie miały oznaczenie zaczynające się od R - pierwszej litery nazwiska konstruktora.
Prowadził pionierskie prace badawcze i doświadczalne. W latach dwudziestych opracował pierwsze w Polsce wciągane podwozie.
Po wybuchu II wojny światowej wyemigrował na zachód. Walczył we Francji, Wielkiej Brytanii i USA, gdzie już pozostał, pracując jako konstruktor w zakładach Republic. Tam też zaprojektował m.in. wyrzutnik do bomb odłamkowych dla bombowców B-17, który potem z powodzeniem wykorzystywano.
Zmarł w Fort Laudertale na Florydzie, został pochowany w stanie New Jersey 
Zobacz samolot Lublin R-VIII:
