Włókno łodygowe, w 100% biodegradowalny materiał pochodzenia roślinnego.
Od ponad dwóch tysięcy lat roślina o łacińskiej nazwie Corchorus, należąca do rodziny lipowatych, uprawiana była przez mieszkańców Indii, głównie do wytwarzania papieru oraz lin.
Poza tym uprawiano ją w Chinach, Pakistanie i innych krajach o gorącym, wilgotnym klimacie. Dzisiaj, juta po bawełnie należy do najważniejszych włókien roślinnych.
Z łodyg rośliny juty wydobywane jest (po uprzednim przefermentowaniu i roszeniu) długie do trzech metrów włókno łykowe, z którego później wytwarzana jest tkanina o splocie płóciennym w kolorze szarym lub złotawym.
Do Europy, juta dotarła na przełomie XVIII i XIX wieku, kiedy na szerszą skalę zaczęto sprowadzać ją do Anglii i Szkocji - to tam najpierw doceniono ją i zaczęto wytwarzać z niej materiały na masową skalę.
Początkowo używano jej głównie do produkcji mocnych opakowań na towary sypkie tj. ziemniaki lub ziarna kawy, oraz sznurów.
Dopiero w XX wieku w pełni doceniono zalety tkanin produkowanych z juty. Jest to materiał tani, naturalny, odporny na warunki atmosferyczne oraz przyjazny środowisku. Dlatego jest wszechstronnie wykorzystywany zarówno w przemyśle, ogrodnictwie jak i różnego rodzaju dekoracjach.
Z włókien juty produkuje się charakterystyczne worki jutowe, ale również dywany, zasłony i inne tekstylia używane we wnętrzach, jak na przykład pokrycia mebli wypoczynkowych.
Juta jest również ważnym składnikiem linoleum (służy za materiał nośny). 
Poza tym coraz częściej wytwarza się z niej ekologiczne torby na zakupy z kolorowymi nadrukami, które być może zastąpią wkrótce reklamówki z tworzyw sztucznych.
Odpadki juty znajdują zastosowanie w przemyśle papierniczym 
