Ubranie, składające się ze spodni i bluzki z długim bądź krótkim rękawkiem.
Przeważnie jest to strój o swobodnym kroju, bluzka może być zapinana na guziki. Używana jest do spania, zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn.
Początkowo noszona jako stój dzienny (ang. pajamas, fr. pyjama) piżama wywodzi się z Indii. 
Później, to lekkie przewiewne ubranie zaczęło być używane jako męski stój dzienny również przez mieszkających w Indiach Europejczyków.
Od XVI wieku portugalscy żeglarze zaczęli dostarczać bawełniane i malowane płótna indyjskie zwane pintados, które stały się szalenie popularne. Szyto z nich męskie stroje (coś na kształt szlafroka) oraz damskie (coś na kształt peniuaru).
Szczególnie upodobała ją sobie klasa średnia, bo wykonana z niej bielizna była stosunkowo niedroga (z całą pewnością tańsza niż jedwab), oraz wyjątkowo wygodna.
Mężczyźni nosili piżamę podobnie jak hindusi, czyli wąskie spodnie do rozpinanego kaftana.
W XVII wieku piżama na dobre już zagościła w Europie.
Lata 30-ste XX wieku, to prawdziwy rozkwit popularności piżamy, zarówno męskiej, jak i damskiej.
Mężczyźni (początkowo głównie w Wielkiej Brytanii) używali jej jako stroju nocnego, natomiast kobiety nosiły ją w domu jako elegancki strój na wieczór, uszyty z jedwabiu.
Za sprawą Coco Chanel piżama przez moment pojawiła się nawet na plaży.
W okresie II wojny światowej również kobiety zaczęły używać piżam do snu - od tej pory piżama stała się coraz chętniej używana przez dawnych użytkowników nocnych koszul, aż w końcu prawie całkowicie koszule nocne wyparła 
