Rodzaj przenośnej ścianki o kilku ruchomych skrzydłach.
Poszczególne elementy parawanu są łączone przy pomocy zawiasów, dlatego możliwe jest łatwe i szybkie jego złożenie lub rozłożenie.
Pierwsze parawany wymyślili Chińczycy - najstarsze zachowane parawany pochodzą już z VIII wieku n.e. Początkowo robili je z bambusa, rotangu lub trzciny, a później także z drewna. Te ostatnie były ciężkie i dlatego stabilne, dobrze sprawdzały się jako ściany. Zazwyczaj były zdobione malowidłami przedstawiającymi sceny z życia codziennego, naturę i symbolikę religijną.
W zależności od tego, dla kogo były przeznaczone, były bardzo proste w formie, lub bogato zdobione laką - nakładaną warstwami i rzeźbioną żywicą drzewa Rhus vernicifera.
W Japonii parawany były lżejsze i najczęściej powstały z papieru washi, drewna, jedwabiu czy bambusa. Wykorzystywano je często (zamiast ścian) do wydzielania fragmentów pomieszczeń mieszkalnych w domach, lub wyznaczając pewne umowne granice. Były praktyczne i ułatwiały aranżację pomieszczeń prostych, lekkich, wypełnionych niewielką ilością mebli.
Z Chin moda na parawany przedostała się do innych krajów azjatyckich, szczególnie do Indii, Japonii i na półwysep Koreański.
Do Europy dotarła dość późno, bo na przełomie XVI I XVII wieku. Początkowo były sprowadzane te oryginalne, a później zaczęto je wytwarzać między innymi we Francji, Anglii, Hiszpanii, Niderlandach i we Włoszech, stosując do ich wyrobu różne materiały ze skórą i blachą włącznie.
Oprócz aranżowania pomieszczeń w formie przepierzenia czy dekoracji, parawany pełniły też funkcję bardziej użytkowe. Były wykorzystywane jako osłona kominka, czy ekrany nieszczelnych okien chroniące przed chłodem.
Od 19 wieku najczęściej stanowiły już tylko oryginalną, czasem bardzo kosztowną ozdobę. Stały się też inspiracją dla najlepszych artystów i kreatorów mody. Kochała je słynna projektantka Coco Chanel, a wzory na niektórych malowali między innymi Pablo Picasso, Antonio Gaudi, Camille Claudel.
Tradycyjny parawan najczęściej jest ekranem składającym się z dwóch, czterech, sześciu lub ośmiu składanych paneli. W swojej najprostszej formie, jest to białe bawełniane płótno, zawieszone na metalowej, prostej ramie.
U nas słowo parawan najczęściej kojarzone jest z wypoczynkiem na plaży.
W lecie, setki tysięcy tkaninowych zasłon na kołkach wbijanych w podłoże, o wątpliwej wartości estetycznej, ale izolujących przed obcym spojrzeniem, ciągnie się wzdłuż całego polskiego wybrzeża Bałtyku.
Niektórzy z wypoczywających (?) zagarniają dla siebie możliwie jak największy kawałek plaży - jak te dwa "wieloryby" na ilustracji obok 
