Pierwiastek chemiczny z grupy metali alkalicznych - litowców. Symbol K, z łac. kalium.
Został odkryty i wyodrębniony w 1807 roku przez brytyjskiego chemika i fizyka, sir Humphry'eya Davy. W chwilę po rozpoczęciu elektrolizy stopionego wodorotlenku potasu, zauważył on przy katodzie (ujemnej elektrodzie) obecność niewielkiej ilości substancji przypominającej rtęć, zanurzonej w stopionym wodorotlenku.
Nazwa tego pierwiastka została umotywowana faktem, że odkryto go w substancjach alkalicznych, które w języku angielskim nazywano potash.
Potas wchodził również w skład potażu, czyli ługu otrzymywanego z drewna.
Jako pierwszy, polską nazwę potas zaproponował wybitny chemik Filip Walter.
To bardzo miękki metal. Można go kroić nożem, niczym ser. Jest bardzo reaktywnym metalem, który nie może występować w przyrodzie w stanie wolnym. W kontakcie z wodą i kwasami reaguje bardzo gwałtownie, zapala się i często wybucha, w kontakcie z powietrzem może się zapalić. Dlatego przechowuje się go w nafcie, lub oleju parafinowym (najlepiej pod warstwą argonu).
Potas jest bardzo ważny dla prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu. Bierze udział w aktywacji kilkuset enzymów odpowiadających za przemianę materii. Reguluje ciśnienie krwi, oraz ilość wody wydalanej z moczem. Jego optymalne stężenie warunkuje prawidłową pracę mięśni, w tym także serca, oraz wspiera gospodarkę wapniową. Jest minerałem niezbędnym do prawidłowej pracy układu nerwowego.
Najbogatsze źródło potasu stanowią owoce (szczególnie suszone) i warzywa. Do produktów pochodzenia zwierzęcego zawierających największą ilość tego minerału zaliczamy ryby - łososia i dorsza, oraz drób.
Wśród roślin przedstawicielami najbogatszych źródeł potasu są: suszone figi, morele, rodzynki, daktyle, orzechy, pomidory, banany, kiwi, pomarańcze i mango 
