Rekreacyjna zabawa na świeżym powietrzu z francuskiego cerceau - obręcz.
Znana już była podobno w starożytnym Rzymie.
Swój rozkwit przeżyła w XIX i XX-wiecznej Europie.
Gra polega na tym, że jedna osoba rzuca w górę wiklinowe kółko (serso), a druga musi złapać je na drewniany, podobny do szpady kijek.
W średniowieczu gra była rodzajem treningu dla wysoko urodzonej młodzieży, uczącej się fechtunku.
Na przełomie XIX i XX wieku była bardzo atrakcyjna - uprawiano ją w parkach i na plażach.
W latach 30 - 40-tych XX wieku straciła popularność 
