REKLAMY
Laennec w trakcie badania

Stetoskop (od gr. stethos - pierś, wnętrze i skopein - oglądać), rzadziej nazywany także fonendoskopem.

Już Hipokrates opisywał odgłos pluskania w jamie opłucnej, kiedy potrząsał chorym cierpiącym na tzw. wodę w boku.

Twórcą pierwszego przyrządu stosowanego do diagnozowania chorób serca i płuc, głównie gruźlicy, był francuski lekarz Renè Laënnec w 1816 roku.

stetoskop z 1816 rokuPrawdopodobnie, podczas jednego z badań młodej pacjentki o zbyt obfitych kształtach, aby móc skutecznie osłuchać jej serce, zwinął zeszyt w trąbkę, i dopiero tak zaimprowizowanym instrumentem dokończył badania. Po trzech latach żmudnych studiów i porównań, do diagnozowania swoich chorych zaczął stosować słuchawkę w postaci drewnianego walca, wydrążonego w środku.


REKLAMY

Jego "cylinder" zmodyfikował P. A. Piorry, nadając mu kształt lejkowatej rurki z płaskim zakończeniem od strony usznej, oraz rozszerzeniem końca przystawianego do ciała pacjenta w kształcie dzwonka.

W 1851 roku, amerykański lekarz George P. Cammann zaprojektował nowoczesny model stetoskopu - była to pierwsza słuchawka dwuuszna z gumowymi przewodami. stetoskop z 1851 roku
W Europie pojawiły się takie dopiero po 1880 roku. Ich zakończenia były wykonane z drewna, metalu, kości słoniowej lub porcelany.
Różne były także nazwy - najpopularniejsza - fonendoskop - utrzymała się do dziś.
Końcówka słuchawek zaopatrzona w membranę, opatentowana została w roku 1898.

W roku 1926 H. Sprague wprowadził fonendoskop z zakończeniem podwójnym: kształtu dzwonka bez membrany i płaski z membraną. W zależności od potrzeb lekarz odwracał sobie przyrząd.
Taki stetoskop, jaki można zobaczyć na szyi każdego lekarza - zaprojektował w 1961 roku kardiolog, dr Littmann. W stosunku do swych poprzedników urządzenie Littmanna wyróżniało się mniejszym ciężarem, oraz znacznie zwiększoną funkcjonalnością - posiadało już tylko pojedynczy przewód.
Zalety te wraz z polepszeniem właściwości akustycznych spowodowały, że zyskało ono ogromną popularność.

współczesny stetoskopPrawdziwą rewolucją było wynalezienie w roku 1987 przez firmę 3M tzw. technologii Master. Skonstruowano wówczas membranę, która pozwala na słyszenie zarówno tonów niskich, jak i wysokich, a tym samym czyni badanie bardziej precyzyjnym. Dzięki niej można badać pacjenta bez obracania głowicy stetoskopu. Wystarczy tylko lekko przyłożyć go do ciała, by usłyszeć tony niskie, wysokie zaś po mocniejszym przyciśnięciu.

Oprócz badań medycznych, stetoskop używany jest do wykrywania lub badania mechanizmów zegarowych, np. mechanicznych zegarowych zapalników bomb, mechanizmów zamków w skarbcach i sejfach. Istnieją również stetoskopy, gdzie membranę zastąpiono elementem sztywnym, służące do osłuchiwania pracujących głośnych mechanizmów - np. silników. W skrajnym przypadku, w roli stetoskopu w maszynowni używa się stalowego pręta 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj