REKLAMY
krzywa wieża

Spoiwo hydrauliczne (składające się głównie z glinianów i glinokrzemianów wapnia), twardniejące po zarobieniu wodą i wodoodporne po stwardnieniu.

Jest używany do wytwarzania zapraw budowlanych i betonów. Niektóre rodzaje wapna naturalnego (zwłaszcza pucolany wulkaniczne) wykazują wiele cech cementu i pełniły jego rolę od czasów starożytnych.

Po upadku imperium rzymskiego zaniechano prawie całkowicie ich stosowania, aż do XVIII wieku.

Podczas budowy latarni morskiej Eddystone, Anglik John Smeaton przeprowadził w 1756 roku wiele doświadczeń nad właściwościami rozmaitych mieszanek wapna, gliny, tufu wulkanicznego i pucolanów. Udało mu się otrzymać wapno hydrauliczne, będące właściwie naturalnym cementem, wiążące nawet pod wodą.

James ParkerJednakże zasługę ponownego odkrycia naturalnego cementu rzymskiego, przypisuje się zazwyczaj Anglikowi Jamesowi Parkerowi, który produkował go ze złóż odkrytych w 1796 roku na wyspie Sheppy. Parker nazwał go "Roman cement", stąd w Polsce nazwano go cementem romańskim.

REKLAMY

W 1818 roku rezultaty swych badań cementu naturalnego opublikował Francuz Louis Vicat, a podobne wyniki osiągnęli także m.in. Canvass White w USA i Charles William w Wielkiej Brytanii. Wszystkie te cementy naturalne, mimo wielu zalet, miały jednak wspólną wadę: stosunkowo niską wytrzymałość, gdyż wypalano je w zbyt niskiej temperaturze.

Przełom nastąpił w 1824 roku, kiedy angielski murarz z Leeds, Joseph Aspdin, opatentował nowoczesny cement, który nazwał portlandzkim, ze względu na wielkie podobieństwo otrzymywanego z niego betonu, do kamienia z okolic Portland, powszechnie wówczas używanego w Anglii jako budulec. Wysoka wytrzymałość cementu portlandzkiego była rezultatem odpowiedniej technologii jego wytwarzania, a przede wszystkim wysokiej temperatury prażenia w specjalnym piecu, wynoszącej około 1400 stopni Celsjusza.
Od 1825 roku Aspdin produkował cement portlandzki w małej fabryczce w Wakefield. Z czasem pomagał mu w pracy syn, William, który przyczynił się do ulepszenia cementu, a następnie zainicjował jego produkcję w Niemczech i w Belgii.

Pierwszą wielką budową wykonaną przy użyciu cementu portlandzkiego, był tunel pod Tamizą, zbudowany w latach 1825-1843. Cement stał się w pełni nowoczesnym materiałem budowlanym po ulepszeniach procesu jego produkcji, jaki około 1845 roku wprowadził rodak Aspdina, I. C. Johnson.

REKLAMY

cementowa dekoracjaOd połowy XIX wieku cement rozpowszechnił się w Europie.
W Polsce jego produkcję zainicjował Jan Ciechanowski w Grodźcu pod Będzinem.
W 1877 roku Anglik Thomas Russel Crampton wynalazł piec obrotowy do wyprażania cementu portlandzkiego, co stworzyło podstawy do jego masowej produkcji. Pierwszy taki piec rozpoczął pracę w Arlesey w 1887 roku.

Obecnie oprócz cementu portlandzkiego, używanego głównie do wytwarzania betonu, stosuje się rozmaite odmiany cementu o różnym składzie i domieszkach mające specjalne przeznaczenia - np. odporne na działanie wód o określonym składzie chemicznym, czy nadające się do stosowania podczas mrozów, itp 

Znaki drogowe | Karta rowerowa | Karta rowerowa - to proste | Wiersze miłosne | 1000 pytań | Naj naj naj